O gün meydana çıktı şehadetin erleri
Hakkın sesiyle ezdi gökleri yerleri
Atıp hakkın bağrından o küfrün zulmünü
Gergefle işledi ecdadının hüsnünü
O gün gökte mahyalar gibiydi hüsn-ü beşer
Bir destanı yazmakla meşguldü gül yüzlüler
Atılıp zalimin demir ordusunun önüne
Kıblegahını çevirdiler garpın yönüne
O gün görseydiler ecdadın yiğitleri
Ah görseydiler sizi ümmü mektumun gözleri
Adem-i vücuttan ayrılırken ruhu mukaddes
Sevda ile bekleyecek Cennet-i alâda herkes
Yüzün cennet bahçesi, ruhun fatihalar yasinler
Onlar ki rahvan atlarıyla gelip, sana selam söylediler
Bir iman ki, taş toprak onu nasıl gömer ?
Faruk olan değil ama onun kadar ÖMER!
O gün yoktan var edenin adıyla haykırdı diller
Bir haykırışla uyandı sevdalı şehitler
Hilkatından söküp korkunun miskal zerresini
Tende canıyla siper etti iman kafesini
O gün semaya kalktı vuslata titreyen eller
Bir kudret ki, diz çöktüremez ebu cehiller
Sarılıp göğsünde bir cennete elleriyle
O cennet ki müjdelendi Peygamber sesiyle
O gün cennette açılırda zambaktan çiçekler
Er meydanında cenke tutuşmuş tüm şehitler
Geride bekleyen analar, Cennet kapısında Peygamber
Dillerde tekbir, iman-ı bil-kader;
Allahu Ekber,Allahu Ekber,Allahu Ekber...
Mehmet Ali Kılıç'a...
0 yorum:
Yorum Gönder